Καλοήθης Ενδοκράνια Υπέρταση

Τι είναι η καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση;

Η καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση αποτελεί μια σοβαρή νευρολογική κατάσταση, της οποίας τα αίτια ακόμα διερευνώνται. Για το λόγο αυτό, η νόσος αναγνωρίζεται και ως Ιδιοπαθής Ενδοκράνια Υπέρταση. Στην καλοήθη ενδοκράνια υπέρταση, το εγκεφαλωνοτιαίο υγρό αυξάνεται, ασκώντας πίεση. Ωστόσο, όπως υποδηλώνει ο όρος «καλοήθης», απουσιάζει η κακοήθεια. Με άλλα λόγια, δεν προκαλείται από κάποιο όγκο ή μετά από κάποια αιμορραγία.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

Η πάθηση παρατηρείται κατά κύριο λόγο σε γυναίκες παραγωγικής ηλικίας. Παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης  ενδοκράνιας υπέρτασης είναι:

  • Το αυξημένο σωματικό βάρος
  • Η εγκυμοσύνη
  • Η συνύπαρξη άλλων παθήσεων
  • Ορισμένα φάρμακα, όπως τα αντισυλληπτικά

Ποια συμπτώματα προκαλεί η καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση;

Τα συμπτώματα της καλοήθους ενδροκράνιας υπέρτασης ποικίλλουν και σε αρκετές περιπτώσεις προσομοιάζουν εκείνα του όγκου στον εγκέφαλο. Τα κύρια συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει ο ασθενής είναι:

  • Πονοκέφαλο: Διάχυτος πόνος σε όλο το κεφάλι, που είναι πιο έντονος τις πρωινές ώρες ή κατά το βήχα, φτέρνισμα και σκύψιμο. Ο πονοκέφαλος μπορεί να μειώνεται στην όρθια θέση.
  • Οπτικές διαταραχές: Διπλωπία, θολή όραση, προσωρινή απώλεια όρασης ή μαύρισμα της όρασης για λίγα δευτερόλεπτα.
  • Εμβοές: Βουητό στα αυτιά που ακολουθεί τον ρυθμό της καρδιάς.
  • Ναυτία και έμετος.
  • Φωτοφοβία: Δυσκολία ή πόνος στην παρακολούθηση έντονου φωτός.
  • Παλμός στα αυτιά: Αίσθηση ρυθμικού παλμού ή ήχου στα αυτιά.
  • Κόπωση και υπνηλία.
  • Απώλεια συντονισμού και ισορροπίας: Δυσκολίες στον συντονισμό των κινήσεων και στη διατήρηση της ισορροπίας.
  • Πόνος στον αυχένα και τους ώμους: Εντοπισμένος πόνος στην περιοχή του αυχένα και των ώμων.
  • Μείωση περιφερικής όρασης.
  • Νευρολογικές διαταραχές, όπως σύγχυση και αδυναμία συγκέντρωσης.

Αν και δεν θέτει σε άμεσο κίνδυνο την υγεία του ασθενή, η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορούν να βοηθήσουν στο να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την πάθηση και να εμποδίσουν την εξέλιξη των συμπτωμάτων, όπως η μόνιμη τύφλωση.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Η διάγνωση της καλοήθους ενδοκράνιας υπέρτασης περιλαμβάνει συνδυασμό κλινικών και απεικονιστικών εξετάσεων. Καθώς επηρεάζεται σημαντικά η όραση, ο ασθενής μπορεί να απευθυνθεί αρχικά για έλεγχο σε έναν Οφθαλμίατρο, ο οποίος θα τον παραπέμψει στη συνέχεια στον Νευροχειρουργό

Επομένως, διενεργούνται διάφορες διαγνωστικές εξετάσεις για μια ολοκληρωμένη διάγνωση. Αρχικά, καταγράφεται το ιατρικό ιστορικό, ώστε να γίνει ο έλεγχος των συμπτωμάτων και των παραγόντων κινδύνου, όπως η παχυσαρκία. Κατά την κλινική εξέταση από τον Νευροχειρουργό αξιολογείται η μυϊκή δύναμη, τα αντανακλαστικά και η ισορροπία του ασθενούς για τον εντοπισμό πιθανών νευρολογικών προβλημάτων. Επιπλέον, απαραίτητη είναι η αξονική ή μαγνητική τομογραφία, καθώς απεικονίζουν λεπτομερώς την ανατομία του εγκεφάλου και αποκλείουν άλλες παθολογίες, όπως όγκους ή αιμορραγίες. Μία αρκετά εξειδικευμένη εξέταση που μπορεί να πραγματοποιηθεί είναι η οσφυονωτιαία παρακέντηση κατά την οποία ελέγχεται η πίεση του εγκεφαλονωτιαίου υγρού και επιβεβαίωνεται η διάγνωση.

Πώς αντιμετωπίζεται η καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση;

Η θεραπεία της καλοήθους ενδοκράνιας υπέρτασης στοχεύει στη μείωση της πίεσης στον εγκέφαλο και στην πρόληψη της απώλειας της όρασης. Ανάλογα με τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων, η προσέγγιση μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει συνήθως φαρμακευτική αγωγή (π.χ ακεταζολαμίδη), που μπορεί να μειώσει το υγρό και να ανακουφίσει από τα συμπτώματα που προκαλεί η καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση. Επιπλέον, συνήθως γίνεται τροποποίηση του τρόπου ζωής τους ασθενή, όπως απώλεια βάρους .

Από την άλλη, η χειρουργική θεραπεία είναι αναγκαία, όταν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ή ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική αγωγή. Οι βασικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

  1. Τοποθέτηση Οσφυοπεριτοναϊκού Καθετήρα: Ένας λεπτός σωλήνας εισάγεται στη σπονδυλική στήλη και διοχετεύει το εγκεφαλονωτιαίο υγρό στην κοιλιακή κοιλότητα. Αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες χειρουργικές επιλογές.
  2. Ενδοφλέβια τοποθέτηση Stent: Τοποθετείται stent στη μεγάλη φλέβα του εγκεφάλου για να διευκολυνθεί η απορροή του υγρού.
  3. Οσφυονωτιαία παρακέντηση: Αν και χρησιμοποιείται για διαγνωστικούς σκοπούς, η συλλογή του συσσωρευμένου υγρού, μπορεί να ανακουφίσει τον ασθενή από τα συμπτώματα.

Αν εμφανίζετε συμπτώματα καλοήθους ενδοκράνιας υπέρτασης, επικοινωνήστε άμεσα με τον εξειδικευμένο Νευροχειρουργό Δρ. Λιάκο Φαίδωνα για να λάβετε εξατομικευμένη διάγνωση και το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο.